"En las tierras formadas por los depósitos de las minas romanas en busca del preciado oro y en las laderas de los márgenes del río Ibias, con el impulso de los monjes benedictinos de Corias, se establecieron viñas cuya tradición llega hasta nuestros días.
Vinos que aprovechando el suelo de sustrato pizarroso, con tamiz arenoso y el punto de acidez necesario, combinado con el sol que generoso ilumina en la época estival todo el valle de Ibias, da lugar a este "nuevo oro" en forma de caldos suaves y aromáticos, que no procede de las entrañas de la tierra pero que igualmente recompensa el trabajo esforzado de esta viticultura en montaña".
In hac ibiensi terra, vinearum cultus forte in monachorum adventu, qui in Cauriensi Monasterio habitarunt saeculo undecimo ineunte, subponendus est. Forsitam aliorum auctorum sententiam insequentes, illum vinearum cultum, melius dicemus a romanorum adventu initium habuisse. Romani in his terris apprime aurifodinas quaerebant, simulque vineas secum forse attulerunt. Attamen fas non est momentum initiationis harum cultus exacte designare. Quae cum ita sint, vineae vinumque ibiensem vivendi modum semper comitata sunt.
In omnibus vitae momentis, vitium cultus in elocutione quotidiana efflorescit: "amputastine?", "Vindemiam iam fecisti?", "Hoc anno vinum stupet, et ita porro". Fere in omni anni tempore, vinearum cultus accuratas curas exigit sive in vitibus ipsis sive in ipsa cella vinaria. Omnes ibienses populi sive in his partibus, quae Naviam vertunt sive in ripis Ibias dicti fluminis infra quingenta metra positi, a Marentes vico usque ad Uriam, rarissimi eveniunt qui vineas non colant quique dulcissimas vitium uvas ut prototypum eorumdem fructuum non exhibeant
Vites vineaeque, ut semper ab initiis traditum evasit, in medio clivo plantentur, intensam inclinationem observantes, ad occidentem solem vertentes sive ad austrum opporteat. Paululum sint extensae , quo melius machinis utentes laborentur. Vitium efformatio in calicis modum disponatur, et, ut moris est in Narceiae fluminis ripis, scapularem in modum disponatur. Distributio plantarum, ubi possibile sit, ad “tresbolillo” efficiatur.
Si, ex effectu traditionis, modus scapularis non utatur, indicium erit huiusmodi plantationes speciale sigillum demonstrare. Alius dispositionis vitium modus ille est qui “ut ambulacrum vitibus obumbratum” describitur et formae quae “galleiros” dicuntur in territorio ibiensi tantummodo experiuntur.
Uvarum varietas abundantior illa est quae “mencia” dicitur quaeque rubra evenit atque abundat potius quam alba, quae “album viridemque vinum” producit.Terrae ubi vitium cultus praeferenter habentur et argillosae sint opportet, cum paucis puritatis elementis, quod illas secantes facit paululumque acidiores cumque materiis organicis minimis.
Recentibus temporibus populationes deminutionem notabilem expertae sunt, ex dificillimis vitae conditionibus necnon ex migrationibus ac ex senectute populos nostros affectante, quae in crescendo producitur atque vitium cultus atque vinearum minimam attentionem obtinent, paululumque significat in actuali evolutione temporum atque circunstantiarum.
Novissime aliquae tamen vineae plantatae evaserunt in scapularem modum inque maiori extensione, machinas adaptatas profitentes atque varietas uvarum quae ex his laboribus obtinetur illa est quae “album virideque vinum” optimum producat.
Anno millesimo nongentesimo quinquagesimo octavo, Dominus Antonius Fernández Lamuño, testimonium seu informationem perhibuit de statu vinearumque cultu vinique confectione in territorio ibiensi scripsit. Ex eiusdem libro notunculas aliquas extrahere fas sit.
|
Parallax La viña en Ibias
|
In oeconomia ibiensi quamplurimum valet vitium cultus, qui in omnibus vivendi modis permagnum influxum exercet, fere 400.000 stipites numerans.
Vineae semper in territoriis montuosis plantantur, bene ex ventibus septentrionalibus protectae, in terris praecipue argillosis. Numerus stipitum per hectaream septem milia plantas admittit, fere 10.500 kg. producens, ex quibus fere 5.250 l. obtinentur.
Haec omnia veteribus temporibus nunquam fortasse reversuris accidebant. Sunt lacrimae rerum.